اولین پیوند موفق قلب توسط دکتر محمدعلی سنجریان در بیمارستان نمازی در سال 1372 در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
قلب
یک تلمبه عضلانی است که به طور شبانه روزی خون را به سرتاسر بدن تلمبه می‌کند.این عضو مخروطی شکل بصورت کیسه‌ای عضلانی تقریبا در وسط فضای قفسه سینه (کمی متمایل به جلو و طرف چپ) قرار دارد.
قلب توسط یک دیواره عضلانی عمودی به دو نیمه راست و چپ تقسیم می‌شود. نیمه راست مربوط به خون سیاهرگی و نیمه چپ مربوط به خون سرخرگی است.
پیوند قلب
عمل جراحی است که در آن قلب یک فرد به فرد دیگری پیوند داده می‌شود. پیوند قلب در برخی موارد از بیماری نارسایی قلبی،زمانی که هیچ‌یک از درمان‌های طبیدیگر مفید نبوده و امکان دیگری نیز وجود نداشته باشد؛ به عنوان مرحلهآخر درمان مطرح می‌شود.
اولین پیوند قلب در ایران توسط دکتر محمدسنجریان در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در بیمارستان نمازی در سال 1372 انجام شد. هماکنون مراکز پیوند قلب متعددی از جمله در شیراز و در بیمارستان ابوعلی سینا مشغول به انجام پیوند این عضو حیاتی می باشند.
امروزه پیوند ارتوتوپیک رایج‌ترین رویه برای پیوند قلب محسوب می‌شود و شامل دو روش آناستوموز (اتصال) کلاهک دهلیزی و آناستوموز دو ورید اجوف زیرین و زبرین می باشد.
راهنمایی های بعد از پیوند: